Arızalılar Kulübü

Gazeteci Richard Lee’ye göre Kurt Cobain’in 1994 yılındaki ölümü bir intihar değil, cinayetti. Lee, Cobain’in öldürüldüğü iddiasını kanıtlamak için olaya ait 55 fotoğrafın yayınlanmasını ve gerçeklerin açığa çıkmasını istiyor.

Cobain’in o zamanki eşi Courtney Love ve intiharı sırasında bebek olan kızı Frances Bean Cobain, mahkemeye Kurt Cobain’in fotoğraflarının halkla paylaşılmamasını istedikleri bir ifade sundular.

Bu isteklerinde de kendilerine göre haklılar. Yaşarken huzur bulamamış bir insanın en azından öldükten sonra huzura erişmesini istiyor olabilirler.

Olayın üstünden tam 24 sene geçmesine rağmen fotoğraflar asla halka açılmadı. İlgili mahkeme, olayın fotoğraflarının kanıt ve delil gizliliği çerçevesinde gizli tutulmasını sağladı. Çok gerekli bir sebep olmadıkça da açığa çıkarılması yasak.

Richard Lee, cinayet iddiasını destekleyen deliller ortaya koyabilirse fotoğrafların paylaşılması ancak o zaman mümkün olabilir.

Washington Eyaleti Temyiz Mahkemesi, fotoğrafların halkla paylaşılması başvurusunu şu an için reddetti. Kurt Cobain’in ailesinin hassasiyeti ve verdikleri ifade de bunda bir hayli etkili oldu.

Richard Lee veya onun gibi bu olayın cinayet olduğunu düşünenler yeterli gerekçelerle mahkemeye tekrar başvurursa o zaman bizler de hiç içimiz kaldırmasa bile Kurt Cobain’in intihar etmiş cesedinin fotoğrafına ulaşabileceğiz.

Kurt Cobain’in hayatıyla ilgili daha ayrıntılı bilgi edinmek isteyenler, müzik yazarı Charles R. Cross yazdığı kitabı edinebilirler. ‘Cennetten de Ağır’ adlı kitap, 400’ün üzerinde röportaja; 4 yıllık araştırmaya; Cobain’in yayımlanmamış günlüklerine, şarkı sözlerine, aile fotoğraflarına ve çok sayıda belgeye dayanarak yazılmış.

Cobain’in  bir karavanda geçen çocukluğundan yola çıkıyor ve şöhrete, başarıya, bir kuşağı kendine hayran bırakışına kadar uzanıyor.

Fotoğraf: Kurt Cobain’in kızı Frances Bean Cobain, kardeşi Kim ve annesi Wendy.

Yazar Charles R. Cross, kitabın önsözünde Kurt Cobain’in ölümünden sonra hakkında ortaya çıkan şeylerle birlikte, bu kitap özelinde kendi yaşadıklarını da anlatıyor:

“…Kurt’ün ölümü aynı zamanda Nirvana’nın da ölümü demekti; o grubu seven herkes bir yakınını kaybetmiş gibi hissediyordu. Bir, belki iki kuşak bu kaybı hissetti: hiç Nirvana kon­serine gitmeyenler, Kurt’le hiç tanışmayanlar, İngilizce bilmeyenler, hatta Kurt aramızdan ayrıldığında henüz doğmamış olanlar bile. Ben bu kaybı hâlâ hissediyorum. Geçmiş farklı olsaydı diye, kader ağlarını farklı örseydi diye düşünüp üzülmediğim bir hafta geçmiyor neredeyse.”