ETERNAL SUNSHINE OF THE SPOTLESS MIND (2004)
Yönetmen: Michel Gondry
Senaryo: Charlie Kaufman
Oyuncular: Jim Carrey, Kate Winslet, Kirsten Dunst, Elijah Wood
Filme adını veren "Eternal Sunshine of The Spotless Mind" dizesi, Alexander Pope'un "Eloisa to Abelard" adlı şiirinden gelmektedir:
…
how happy is the blameless vestal's lot!
the world forgetting, by the world forgot.
eternal sunshine of the spotless mind!
each pray'r accepted, and each wish resign'd;
…
Filmdeki en çarpıcı repliklerden biriyse, Nietzsche'den alıntıdır:
"Blessed are the forgetful, for they get the better even of their blunders."
Yaşadıklarımızı, sevdiklerimizi unutabilir miyiz? Bir gün, beyinlerimizden istediğimiz herşeyi silebilecek bir makine icat edilse bile, unutmayı istediğimizi iddia ettiğimiz konularda, gerçekten silmeye/yoketmeye hevesli olabilecek miyiz? Geçmişimiz olmazsa biz neyiz? gibi sorularımıza yanıt veren, izlerken insanı "dağıtan" bir film.
Bu filmin sadece 2 dalda (Best Performance by an Actress in a Leading Role: Kate Winslett; Best Writing, Screenplay Written Directly for the Screen: Charlie Kaufman) Oscar'a aday gösterilmesi, muhteşem oyunculuğuna rağmen Jim Carrey'nin aday olamaması, Akademi denilen kurumun ne kadar kifayetsiz olduğunun da bir kere daha kanıtlanmasından başka bir şey değildir!
+ismi bende saklı bir arkadaşın ruhundan+