Cem Kurtuluş’tan albüm kritiği: Abhorrence “Evoking the Abomination”

Bayan Arıza tarafından 25 - Temmuz - 2012 tarihinde yazıldı.

Brezilya piyasasının yer altı çeteleri bitmek bilmiyor. Bunlardan birisi de "Abhorrence".

1997 yılında kurulan grup death metal'in bütün pisliklerini içinde barındırıyor. Öldürücü sound, ölüm kusan vokaller, liriklerde s.tanizm, savaş, ölüm temaları…Asıl patlamayı "Evoking the Abomination" albümüyle yaptılar.

İlk şarkıdan son şarkıya kadar öldürücü bir albüm sizi bekliyor. Güney Amerika death metal ihtişamını yansıtan bir albüm olmasının yanında, taramalı tüfeklerle beyninizin içini dolduran bir albüm de denilebilir. 2 kardeşten böyle deli bir performans.

"Abattoir" şarkısıyla makinalı tüfek davullarla, öldürücü vokallerle kafayı yedirtiyor.

Bu uzun süre devam ediyor. Bizi kaosun içine davet ediyor. Sepultura’nın dönemi akıllarımızda kalıyor Igor kardeşler aklımıza gelmiyor değil. Albüm tüm hızıyla devam ederken albüme ismini veren "Evoking the Abomination" şarkısı başlıyor.

Boyun felci geçirmek bu olsa gerek. Davul işlerini yürüten Fernando Arroyo öyle mükemmel iş çıkarmış ki alkışlamamak elde değil. Liriklerse mezarlıkların yıkıntılardan, Haçların yok edilmesinden kısacası anti-din teması hakim. Nefret, bütün hızıyla "Sacrificial Offerings" şarkısıyla devam ediyor.

Kötülükler, nefret, şeytan ve kiliselere duyulan nefret azalmıyor büyük nefretle devam ediyor ve şarkının özeti:

"Rise Sat.n! Master of evil enthroned!"

Kaosun içine giriyoruz "Hellish Annihilation" şarkısıyla. Fernando Arroyo hünerlerini bu şarkıda da sürdürüyor, vokal ise ölüm kusmaya devam ediyor. Bütün Hristiyanlara ölümcül darbeyi vur mesajı veren bir şarkı. Ve araya sıkıştırılmış kısa sololar sonrasında yine Fernando Arroyo’nun o deli performansı.

Öfke kaldığı yerden devam. Öldürücü sound, beyin dağıtıcı davullar kafayı yedirtmeye devam ediyor. "Soykırımı yok et" mesajı veren bir şarkı. Ve sololar eksik değil uzun ve hızlı sololar şarkının tadı, o lanet atmosferde boğuluyoruz.

"Abhorrer Existence", Arroyo kardeşlerin delice performansını barındırıyor. İsa’nın lanetinden, ş.ytanın yeniden doğuşundan bahsediyorlar şarkıda. Davulda Fernando Arroyo yer yer yavaşlasa da sonrasında hızlı davullar geliyor ve yavaşladığı kısımlarda hızlı sololarda bizi uçuruma doğru biraz yaklaştırıyor.

Bu albüm için denilebilecek tek şey "terör, pislik, kaos karmasyonudur".

Dinlemeniz önerilir. Death metal piyasasındaki en iyi albümlerden biridir.